Дозур-оол Лайзапович Тинмей – көскү күрүне ажылдакчызы, эртемден, башкы, чогаалчы, журналист, ССРЭ-ниң болгаш Россия Федерациязының 8 ажыг орден, медальдары-биле шаңнаткан, ооң иштинден Буян-Бадыргы ордениниң, сураглыг педагогтар К. Д. Ушинскийниң медалы, А. С. Макаренконуң ордениниң эдилекчизи. Тываның күрүне универсидединиң хүндүлүг профессору, Кызыл хоорайның хүндүлүг хамаатызы. Тыва Республиканың алдарлыг ажылдакчызы, Россияның журналистер база Тываның чогаалчылар эвилелдериниң кежигүнү чораан.

Ол 1939 ч. март 10-да Бии-Хем кожууннуң соңгу-чөөн талазында ыйгылааштарлыг хонашка төрүттүнген. Хадың ортумак школазынга өөренип чораан. 2009 ч. ол школага Дозур-оол Лайзапович Тинмейниң адын мөңгежидери-биле тывыскан. Кызылдың 2 дугаар школазын дооскан.

Дозур-оол Лайзапович 1957-1961 чылдарда Россияның Г. В. Плеханов аттыг экономика академиязынга өөренген. 1977 ч. ССРЭ-ниң Министрлер чөвүлелиниң чанында академиязы, Ниитилел эртемнериниң академиязының диссертация чөвүлели экономика эртемнериниң кандидады эртем чадазын тывыскан. Күш-ажылчы базымын 1961 ч. Кызылдың педагогика институдунга башкылап эгелээн. Ол хөй кезиинде удуртур ажылдарга ажылдаан. 54 номнарның болгаш дептерлерниң автору. Чижээ: «Орденниг Бии-Хем» (2002), «Кызыл –чидириглер болгаш чедиишкиннер» (2003), «Үндүрүг дугайында беседалар» (2003), «Тыва дугайында чугаалар» (2005), «Үндүрүг системазы, ооң дүрүмнери болгаш ниити тургузуу» (2007), «Мээң Кызылым» (2009), «Кызыл – ол чоокта чаа болган» (2014).

Ол даанган ажылын, анаа-ла эки күүседир турган эвес, чогаадыкчы ёзу-биле, бедик харыысалгалыг, шынарлыг күүседириниң оруктарын дилээр турган. Ооң ажылга шудургузу кыптыгар, аажок чүткүлдүг, тура-соруккур кижи чораан.

«Бүгү ажылды херек кырында кылыр, хоорайның амыдыралы-биле деңге чурттаар чоор. Халас үе эрттирбе, ажылдап чор» – деп бодунуң аныяк чылдарындан бээр тургузуп алган дүрүмүн сагып чоруурун аныяк кызылчыларга чагып чораан.

Материалды И. Д. Ооржак белеткээн.